သိမ္းငွက္တေကာင္ ကဲ့သို႔ အျမင့္ဆံုး ေနရာ အထိ ထိုးတက္ သြားကာ ေအာက္ျပန္ ငံု႔ၾကည့္လိုက္ မည္ဆိုပါက အစိမ္းေရာင္၀တ္ မင္းသမီး တပါးအား ၿငိမ္သက္ သိမ္ေမြ႔စြာ လဲေလ်ာင္းလ်က္ ရွိေနသည္ကို ေတြ႔နိုင္ပါသည္။ အခ်ိဳးက်စြာ ရွိဳက္ဖိုေနေသာ ခႏၶာကိုယ္တခုျဖင့္ လွပ လ်က္ရွိေနသည္မွာ တခ်ိန္ကေတာ့ ခန္႔ခန္႔ထည္ထည္ ျဖင့္ မဟာဆန္ ခဲ့ဘူးသည္။ ကပ္လ်က္ရွိေသာ အေရွ႕ဘက္ နွင့္ အေနာက္ဘက္မွ စီး၀င္လာမွဳမ်ားေၾကာင့္ သူမအား နို႔နွင့္ပ်ားေရတို႔ စီးဆင္းရာ ကုန္းေျမ တခုအျဖစ္ပင္ ေခၚၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သူမ၏ ဦးေခါင္း အေပၚတည့္တည့္တြင္ ပါးစပ္ဟလ်က္ ေခ်ာင္းေျမာင္း ေနေသာ နဂါးတေကာင္ကိုမူ ၿမိဳျပစ္လိုက္ရန္ အသင့္ အေနအထား နွင့္လည္း ေတြ႔နိုင္ပါေသးသည္။တျဖည္းျဖည္း နိမ့္ဆင္းကာ ပ်ံ၀ဲလ်က္ ၾကည့္မည္ ဆိုပါက သူမသည္ သာယာလွပေသာ ေတာေတာင္ ေရေျမ စိမ့္စမ္းမ်ား မ်က္စိတဆံုး ျမင္နိုင္ေသာ စပါးကြင္းျပင္က်ယ္ မ်ားကို ၾကြယ္၀စြာ ပိုင္ဆိုင္ထား ျပန္သည္။ မိုးရာသီဆိုလွ်င္ အစိမ္းေရာင္ထေနေသာ လယ္ကြင္း ျပင္ႀကီးမ်ားကို ၀တ္ဆင္ကာလွပေနၿပီး ေဆာင္းဦးေပါက္ခ်ိန္တြင္ မွဲ႔၀င္းေနေသာ စပါးနွံမ်ားျဖင့္ ေရႊညိဳေရာင္ လက္ေနေသာ ၀တ္ရံုတစ္ခုကို ေျပာင္းလဲ ၿခံဳလႊမ္းလိုက္သည္။
ယဥ္ေက်းလာေစရန္၎ သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ေစရန္ ရည္သန္၍၎ တည္ထားၾကေသာ ေစတီပုထိုးမ်ားကို အစက္အေျပာက္မ်ား မ်ားစြာ ခ်ထားသည့္ အလား သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္ အနံ႔ တြင္ ေတြ႔နိုင္သည္။ ကဗ်ာဆရာ တေယာက္၏ မ်က္လံုးမ်ိဳး သက္သက္ ဆိုပါက ေနေရာင္ေအာက္မွ ႀကီးက်ယ္လွပေသာ မီးေတာက္ ပိရမစ္ႀကီးမ်ား အျဖစ္ ခမ္းခမ္းနားနား ထိုးထြက္လ်က္။
သူမကိုယ္တိုင္ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ေသာ ရာဇ၀င္မ်ား စီးဆင္းရာ ျမစ္ဧရာ ကိုလည္း သူမ၏ ကိုယ္ပိုင္ အမွတ္အသား တခုအျဖစ္ ေတြ႔နိုင္ပါသည္။ ျမစ္ဧရာထဲတြင္ သမိုင္းတြင္က်န္ခဲ့မည့္ ၀ိဥာဥ္မ်ား ရဲ၀ံ့ေသာေသြးမ်ား ေအးျမေသာ ေရၾကည္မ်ားသည္ တခါတရံ ကမ္းပါးယံကို ေဒါသတႀကီး ရိုက္ခတ္လ်က္ တခါတရံ ကဆုန္ဆိုင္း တိုး၀င္ေသာ စစ္သူရဲေကာင္း၏ ျမင္းတေကာင္ကဲ့သို႔ အားမာန္ျပင္းလ်က္ တခါတရံ ကမ္းစပ္မွ ေလယူရာတိမ္း ယိမ္းႏြဲ႔ေသာ ၀ါးရြက္တို႔၏ အသံအတိုင္း စီးခ်က္က် ကခုန္နွဳးညံ့လ်က္ စီးဆင္းခဲ့ၾကသည္။ စီးဆင္းလ်က္ ရွိေနသည္ကို ေတြ႔နိုင္သည္။ စီးၿမဲအတိုင္းပဲ ဆက္လက္ စီးလ်က္ ရွိေနပါလိမ့္မည္။
သူမသည္ အေပၚယံ သက္သက္သာ လွပသူမဟုတ္ပါ။ သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ အတြင္းတြင္လည္း ကုန္နိုင္ဖြယ္ရာ မရွိဟု ထင္ရေလာက္ေအာင္ ေရနံမ်ား ခဲမျဖဴ အၿဖိဳက္နက္ ေရႊ ေငြ ေၾကးနီ ပတၱျမား ေက်ာက္စိမ္း နီလာ စသည့္ သယံဇာတ မ်ားစြာကို သူမ၏ ရင္ေသြးမ်ား အတြက္ ျပည့္စံုလံုေလာက္စြာ သို၀ွက္ ေပးထားသူျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္…..
ယခုတြင္မူကား သားဆိုးသားမိုက္မ်ား မလိမၼာေသာ ရင္ေသြးမ်ား ကိုယ့္အက်ိဳး သာသိေသာ သူမ်ား အက်ိဳးယုတ္ေနမွန္း သိပါလ်က္ ေပကတ္ ရပ္ေနသူမ်ား သူမရင္၀ကို မသိမသာ ေျခစံုကန္ေနၾကသူမ်ား ေၾကာင့္ သူမသည္ ဘ၀ပ်က္မတတ္ ခါးသီးစြာ ခံစားေနခဲ့ရသည္။ သူမ၏ အမည္ကိုေတြ႔လွ်င္ အသံုးမက်ျခင္း ေခါင္းငံု႔ ေအာက္ႀကိဳ႕ရျခင္း ရာဇ၀တ္မွဳဟုတ္သည္ မဟုတ္သည္ဟု မခြဲျခားနိုင္ျခင္း ယဥ္ေက်းမွဳနိမ့္ပါးျခင္း ေသြးစြန္းေနျခင္း စသည္တို႔နွင့္ပင္ တြဲျမင္လ်က္ ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ အခုေတာ့ သူမသည္လည္း အရိုင္းအစိုင္း နီးပါး ျဖစ္လာလ်က္ရွိၿပီ။
သူမအား လိမၼာတိုးတက္လာေစရန္မူ သူမေမြးထုတ္ေပးခဲ့ေသာ ရင္ေသြးမ်ား အားလံုးတြင္ တာ၀န္ရွိသည္။ သူမကို အဓိကထိမ္းသိမ္းရန္ တာ၀န္ယူထားေသာ သူမ်ားအတြက္မူကား တာ၀န္ အရွိဆံုးျဖစ္သည္။ တဦးနွင့္တဦး လက္ညိဳးထိုး ကာ ျငင္းခုန္ လြဲခ်ေနၾကေသာ လူအမ်ားၾကား အခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ၾက၍ ေသြးစြန္းေပလ်က္ရွိေသာ ခႏၶာကိုယ္တခုနွင့္ သူမသည္ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့စြာ ခက္ထန္ေနၿပီ။ သူမေအာက္တဲ့တဲ့တြင္ရွိေသာ ပင္လယ္ထဲသို႔ ထိုးဆင္းသြားရန္ပင္ ဟန္ျပင္ေနၿပီ။
သို႔ေသာ္ မိခင္တေယာက္အျဖစ္ အားကိုးေနၾကရေသာ သူ႔ရင္ေသြးမ်ားအတြက္ သူမသည္ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႔ တိုးတက္လာေစရန္ ျပဳျပင္ေပးမည့္ နတ္သမီး တပါးပါးအား ရိုင္းစိုင္း ၾကမ္းတမ္းစြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္ ရွိေနရွာပါသည္။
Angel Detector
|