ေလွခါးထစ္အေတြးမ်ား
အခုတေလာ ဘေလာ့ေတြအေၾကာင္း စဥ္းစားျဖစ္တယ္- ဘေလာ့ေတြအေၾကာင္း စဥ္းစားေတာ့ ဦးစြာ ကိုယ့္ဘေလာ့အေၾကာင္း ျပန္ၿပီး ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ မိပါတယ္- က်ေနာ္ေခါင္းစဥ္ေတြကို အဂၤလိပ္လို ဘာလို႔ေရးတာလည္း ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ တမင္တကာ ေရးတာမဟုတ္ပါဘူး ဟိုတုန္းက စေရးကာစ ေဘးနားက ဆိုက္ဘားမွာ ျမန္မာလိုဆို ဗရုတ္သုကၡ ေတြေပၚေနလို႔ အဂၤလိပ္လို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ၿပီး ေရးမိရာက အခုထက္ထိ ယူနီေဖာင္းျဖစ္သြားေအာင္ ေရးမိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္- ေျပာတာေျပာရတယ္ က်ေနာ့္ တန္းပလိတ္က အခုထက္ထိ ပို႔စ္တခုကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ယူၿပီး တင္ရတုန္းပါပဲ-
ေဘးနားက စာေတြဆိုတာ နဲ႔ က်ေနာ္တျခား ဆိုဒ္ေတြကို လင့္လုပ္ထား ျခင္းအေၾကာင္းလည္း ေျပာပါဦးမယ္- အဓိက ကေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ အဆင္ေျပေအာင္ ကိုသြားတဲ့ ကိုသိတဲ့ ဆိုဒ္အားလံုးကို သြားဘို႔ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ က်ေနာ္စၿပီး လင့္လုပ္တာပါ သိသမွ်ေတြ ခ်ေရးထားတဲ့ အတြက္ လုပ္ခါစက တေယာက္ကေတာင္ ေျပာဘူးတယ္ လင့္ေတြ မ်ားလွခ်ည္လားဆိုၿပီး- ဟုတ္ပါတယ္ ဘယ္သူ႔ဆီကမွ လည္းခြင့္သြားမေတာင္းမိခဲ့ပါဘူး- ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ လင့္ထားခံရတဲ့ သူဟာ လက္မခံစရာ အေၾကာင္းေတာ့ မရွိေလာက္ပါဘူး ဆိုၿပီး စဥ္းစားမိခဲ့လို႔ပါ- ဒါေပမဲ့ လင့္လုပ္ထားတဲ့ ဆိုဒ္တခုက က်ေနာ့္ဆီကို သူ႔ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ ဘာျဖစ္လို႔ လုပ္တာလည္းဆိုတဲ့ တုန္႔ျပန္မွဳတခုရေတာ့ က်ေနာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတဲ့ အျပင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း ေအာက္တန္းက်သလိုမ်ိဳး ခံစားလိုက္ရပါတယ္- ရွားပါးတဲ့ အားသားေက့စ္တခုပါ- ဟုတ္ပါတယ္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျခင္းမတူ တဲ့ ဘေလာ့မ်ိဳးလည္း ရွိပါေသးလားဆိုတာ ကို အဲ့ဒီအခ်ိန္ၾကမွ က်ေနာ္စဥ္းစားမိတာပါ- ေနာက္ပိုင္းေတာ့ လက္ခံဘို႔ ေသခ်ာေလာက္တဲ့ လင့္ေတြပဲ က်ေနာ္ထားခဲ့ၿပီး လက္ခံခ်င္လား မခံခ်င္လား ကို မပိုင္းျခားနိုင္တဲ့ က်န္တဲ့လင့္ ေတြ ျဖဳတ္ျပစ္ခဲ့ပါတယ္- အဲ့ဒီအတြက္ ျပန္ျဖဳတ္လိုက္တဲ့ လင့္ပိုင္ရွင္ မ်ားကိုလည္း ဒီေနရာကေန ေတာင္းပန္ပါတယ္- က်ေနာ္ တပ္ခ်င္သလိုတပ္ခဲ့ၿပီး ျဖဳတ္ခ်င္သလိုျပန္ျဖဳတ္တယ္ လို႔ မထင္ေစခ်င္ပါဘူး- ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္အခုလုပ္ထားတဲ့ လင့္ေတြမွာလည္း အဲလ္ဖာဘက္ကို ေျဗာင္းျပန္ယူၿပီး စီထားပါတယ္- တခါတခါေတာ့ ျပႆနာ ေတြၾကား၀င္မိပါတယ္- ဘာေၾကာင့္မို႔လည္းဆိုေတာ့ အားလံုးကို စိတ္၀မ္း မကြဲေစခ်င္လို႔ပါ- သမိုင္းက ဒီလိုဒီလို ရွိခဲ့တာ ဆိုတဲ့ဟာေတြေတာ့ ထည့္သြင္း မစဥ္းစားခဲ့သလို သိလည္းမသိပါဘူး- အားလံုးအတြက္ အက်ိဳးမရွိဘူး ထင္တဲ့ အေျခအေန ေရာက္ေနလို႔ က်ေနာ္၀င္ ၿပီးျဖန္ေျဖတဲ့ သေဘာပါပဲ- လြန္လာတယ္ထင္ တဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြ အတြက္ေတာ့ ခံရတဲ့ဘက္က နည္းနည္းလိုက္ေျပာမိပါတယ္- ဒါေပမဲ့ ေစတနာတခု အတြက္ ၀င္ပါခဲ့တယ္ ဆိုတာ က်ေနာ္ေသခ်ာပါတယ္-
ေနာက္တခုက ေကာ္ပီရိုက္ဆိုတဲ့ အသံကို က်ေနာ္ ဆက္စဥ္းစားမိျပန္တယ္- က်ေနာ့္စာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေတာ့ က်ေနာ့္ဘက္က အင္မတန္ရွင္းပါတယ္- ႀကိဳက္တဲ့ေနရာမွာ ႀကိဳက္သလိုယူသံုးခြင့္ရွိပါတယ္- က်ေနာ့္နာမည္ ေဖာ္ျပခ်င္ေန မေဖာ္ျပခ်င္ေနပါ- စီးပြားေရးသံုးဆိုတာမ်ိဳးေတြ အတြက္လည္း အႀကံဳး၀င္ပါတယ္ တခုေတာ့ရွိတာေပါ့ေလ နိုင္ငံေရးၿငိမဲ့ က်ေနာ္ဒုကၡေရာက္မဲ့ က်ေနာ့္စာတခုခုကို က်ေနာ္မသိပဲ ခႊ်န္တြန္းလုပ္တာမ်ိဴးက လႊဲလို႔ေပါ့- ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ က်ေနာ္လည္း ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မေရးတတ္တာရယ္ တဆင့္ ေဖာ္ျပရေလာက္ ေအာင္လည္း အရည္ခ်င္း မရွိဘူးဆိုတာ ကိုယ့္ဟာကို သိတာတေၾကာင္း- က်ေနာ္ေရးသမွ်ဟာ ကိုယ့္ဟာကို ခံစားခ်က္ေလးေတြ ေရးခ်မိတာတေၾကာင္းနဲ႔ က်ေနာ္လူေတြကို ခံစားခ်က္ မွ်ေ၀ျခင္းသာ ျဖစ္တဲ့တြက္ အားလံုးေသာ စာမ်ား ကဗ်ာမ်ား ဓါတ္ပံုမ်ား ဟာဒီေနရာမွာ ခ်ထားလိုက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ က်ေနာ့္ဟာသာမက အားလံုးနဲ႔ ပတ္သက္တယ္လို႔ ပဲ က်ေနာ္ယူဆထားပါတယ္- ကမၻာေက်ာ္သြားရင္ေတာ့ ထပ္စဥ္းစားမယ္ ဟီး ဟီး- အဲ.. သူမ်ားစာေတြ ဓါတ္ပံုေတြေတာ့ က်ေနာ့အေနနဲ႔ ပစ္စလက္ခတ္ တင္မွာမဟုတ္သလို မွ်ေ၀ခ်င္တဲ့ စာေတြရွိခဲ့ရင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ၿပီးပြိဳင့္ လုပ္မွာပါ- အဲ့ဒီ ေကာ္ပီရိုက္ႀကီးက မပန္ဒိုရာ ေရးထားသလိုပဲ ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြးရွိစဲပါ-
ေနာက္တခုက ကဗ်ာပါ- က်ေနာ္ကဗ်ာေရးတတ္တယ္ လို႔လူေတြကေျမာက္ေပး.. အဲ ခ်ီးက်ဴးၾကတယ္- အမွန္ေတာ့ က်ေနာ္ကဗ်ာေရးတာ ေကာင္းတယ္ ဆိုတာ ေတာ္တာမဟုတ္ပါဘူး- က်ေနာ့္နွလံုးသားက ထိလြယ္ ရွလြယ္ ပြန္းပဲ့လြယ္တာပါ- (အမ္.. ေတာ္ပါေတာ့ဗ်ိဳ႕ ဆိုတဲ့အသံၾကား မိတလိုပဲ.. ဘယ္တူလဲကြ ေအာ္တာ)- ကဗ်ာေရးျခင္းကို ကာရန္ညီျခင္း မညီျခင္းေတြနဲ႔
ဆယ္စုနွစ္နွစ္ခု ေလာက္ေတာင္ ျငင္းခဲ့ၾကတာ အခုထက္ထိလည္း ကိုယ့္အျမင္ ကိုယ့္ရပ္တည္ခ်က္ေတြနဲ႔ ရွိၾကတုန္းပါပဲ- က်ေနာ္လည္း ကဗ်ာကို ဘယ္လို ခံစားတယ္ ဆိုတာ ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္- ဦးစြာ ကဗ်ာဟာ က်ေနာ္ အၾကိဳက္ဆံုး အနုပညာ ဖန္တီးမႈလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္- ဘာျဖစ္လို႔လဲ- က်ေနာ့္အတြက္ ခံစားရတာကို လြယ္လြယ္ကူကူ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဖာ္ျပခြင့္ရလို႔ရယ္ ကဗ်ာတခုေရးဘို႔ အေျခခံ နည္းပညာလိုအပ္ ခ်က္ေတြ မလိုဘူးလို႔ထင္လို႔ပါ- ဥပမာ သီခ်င္းတပုဒ္ဆိုရင္ ျမဴးဇစ္သီအိုရီေတြ နားလည္ရပါမယ္ ျမဴးဇစ္ကယ္ အင္စတူးမန္႔ တခုကို တတ္ကႊ်မ္းရပါမယ္- ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ ေရးတဲ့ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေတြမွာေတာ့ မလိုပါဘူး နည္းစနစ္နဲ႔ ေရးရတဲ့ ကာရန္ညီတဲ့ ေလးခ်ိဳးေဒြးခ်ိဳး ေတြကေတာ့ ခန္႔ခန္႔ထည္ထည္ ရွိပါတယ္- ကာရန္နွင့္ အနက္လိုက္ဖက္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့ဗ်ာ- ဒါေပမဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ လစ္ဟ သြားနိုင္ပါတယ္- ဥပမာအားျဖင့္ အလွပဆံုးေရးစပ္ထားတဲ့ ေလးခ်ိဳး ကဗ်ာတပုဒ္ကို ဘာသာစကား တခုကို ေျပာင္းလိုက္တဲ့အခါ ေသခ်ာေပါက္ အရသာေပါ့သြားပါလိမ့္မယ္- သူ႔ရဲ့အဓိက အရည္အခ်င္းကိုက ဘာသာစကားေပၚ အမွီျပဳေနျခင္း လို႔ထင္ပါတယ္- ေနာက္တဆင့္ ေခတ္စမ္း လကၤာ လိုဟာမ်ိဳးေတြလည္း ကာရန္ညွိျခင္း ရွိပါတယ္-
တေန႔က မအိမ့္စီေဘာက္မွာ ကဗ်ာေလးေတြ ရြတ္ၾကေတာ့ ဟိုတုန္းကတည္းက နုတ္ထဲစြဲေနခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလး ျပန္ရြတ္မိပါတယ္- ေရးသူေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ-
တကယ္ခ်စ္ေပမဲ့.. မတြယ္ရစ္လိုသူပါခင္..ဆယ္စုနွစ္နွစ္ခု ေလာက္ေတာင္ ျငင္းခဲ့ၾကတာ အခုထက္ထိလည္း ကိုယ့္အျမင္ ကိုယ့္ရပ္တည္ခ်က္ေတြနဲ႔ ရွိၾကတုန္းပါပဲ- က်ေနာ္လည္း ကဗ်ာကို ဘယ္လို ခံစားတယ္ ဆိုတာ ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္- ဦးစြာ ကဗ်ာဟာ က်ေနာ္ အၾကိဳက္ဆံုး အနုပညာ ဖန္တီးမႈလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္- ဘာျဖစ္လို႔လဲ- က်ေနာ့္အတြက္ ခံစားရတာကို လြယ္လြယ္ကူကူ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဖာ္ျပခြင့္ရလို႔ရယ္ ကဗ်ာတခုေရးဘို႔ အေျခခံ နည္းပညာလိုအပ္ ခ်က္ေတြ မလိုဘူးလို႔ထင္လို႔ပါ- ဥပမာ သီခ်င္းတပုဒ္ဆိုရင္ ျမဴးဇစ္သီအိုရီေတြ နားလည္ရပါမယ္ ျမဴးဇစ္ကယ္ အင္စတူးမန္႔ တခုကို တတ္ကႊ်မ္းရပါမယ္- ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ ေရးတဲ့ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေတြမွာေတာ့ မလိုပါဘူး နည္းစနစ္နဲ႔ ေရးရတဲ့ ကာရန္ညီတဲ့ ေလးခ်ိဳးေဒြးခ်ိဳး ေတြကေတာ့ ခန္႔ခန္႔ထည္ထည္ ရွိပါတယ္- ကာရန္နွင့္ အနက္လိုက္ဖက္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့ဗ်ာ- ဒါေပမဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ လစ္ဟ သြားနိုင္ပါတယ္- ဥပမာအားျဖင့္ အလွပဆံုးေရးစပ္ထားတဲ့ ေလးခ်ိဳး ကဗ်ာတပုဒ္ကို ဘာသာစကား တခုကို ေျပာင္းလိုက္တဲ့အခါ ေသခ်ာေပါက္ အရသာေပါ့သြားပါလိမ့္မယ္- သူ႔ရဲ့အဓိက အရည္အခ်င္းကိုက ဘာသာစကားေပၚ အမွီျပဳေနျခင္း လို႔ထင္ပါတယ္- ေနာက္တဆင့္ ေခတ္စမ္း လကၤာ လိုဟာမ်ိဳးေတြလည္း ကာရန္ညွိျခင္း ရွိပါတယ္-
တေန႔က မအိမ့္စီေဘာက္မွာ ကဗ်ာေလးေတြ ရြတ္ၾကေတာ့ ဟိုတုန္းကတည္းက နုတ္ထဲစြဲေနခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလး ျပန္ရြတ္မိပါတယ္- ေရးသူေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ-
ၿမိဳသိပ္တြယ္ငင္ အခ်စ္ဦးမို႔ ..
နစ္စူးစြာခ်စ္ေပမဲ့ လြမ္းေရးကို ႀကိဳကာျမင္..
မခင္ပါနဲ႔ေတာ့လား..
ဒီေတာ့ကြယ္..
ေ၀ဒနာ ရင္မွာ မကၽႊမ္းရင့္ရေအာင္..
ပန္းပြင့္ကို လိပ္ျပာ မုန္းခဲ့တယ္…
ခ်စ္သူရယ္ … မုန္းေမ့ေစသား….
လွလွပပ နဲ႔ ကာရန္ထိၿပီး အနက္မိတဲ့ ကဗ်ာေလးပါပဲ- ဒီအေၾကာင္းအရာ ခံစားခ်က္ကို ယူၿပီး ေမာ္ဒန္ ဆန္ဆန္ ခံစားေရးၾကည့္မိတယ္..
ပန္းေၾကာက္တဲ့ လိပ္ျပာတဲ့လား..
ငါဟာ ခမ္းေျခာက္စြာ စီးဆင္းခဲ့ရတဲ့ ေကာင္ပါ..
ပင္လယ္အထိစီးဖို႔ အသာထား..
ေဟာဒီ အရိုင္းအစိုင္းေက်ာက္ေဆာင္ေတြၾကား..
ဟိုေရာက္ဒီေရာက္နဲ႔..
ငါ့ေရနဲ႔ငါေတာင္ မေလာက္ဘူး..
ေႏြရယ္… ဥတုသံုးလီထဲ..
မင္းဘာလို႔မ်ားပါေနတာလဲ…..
ဒီလိုေရးဖို႔အတြက္ က်ေနာ္ဟာ ကာရန္စနစ္ေတြ နည္းပညာေတြ ကို ပူးေပါင္းတြက္ခ်က္မွဳမပါေတာ့ ပါဘူး- ခံစားခ်က္ သက္သက္ပဲ အျပည့္အ၀ ထည့္သြင္းခြင့္ရပါတယ္- မ်က္စိမွိတ္ စိတ္ကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထားၿပီး ရြတ္ဖတ္လို႔ ေကာင္းမဲ့ စာရတာနဲ႔တင္ ေရးဖြဲ႔ခြင့္ရပါတယ္- ေမာ္ဒန္ကဗ်ာရဲ့ အဓိကအခ်က္က က်ေနာ့အတြက္ အဲ့ဒီကိစၥပဲ ျဖစ္ပါတယ္- ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ လိုကဗ်ာမ်ိဳးၾကေတာ့ ေမာ္ဒန္လို ေပါင္းစပ္ ခံစားျခင္းေတြ မရွိေတာ့ပဲ ရိုးစင္းစြာ ေရးဖြဲ႔ျခင္းနဲ႔ အရွိအတိုင္းခံစားျခင္း အမွန္တခုကေနခ်ည္းကပ္ျခင္း ျဖစ္လာတယ္ လို႔ က်ေနာ္ခံစားပါတယ္- ဓမၼက်မႈကို ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ၍ အရိုးစင္းဆံုး ေဖာ္ျပလာတယ္ လို႔ထင္ပါတယ္- ဒႆနဆန္ျခင္းေတြကို ထည့္သြင္းလာတယ္ လို႔နားလည္မိပါတယ္-
က်ေနာ္သည္ လိပ္ျပာတေကာင္ ျဖစ္ခဲ့သည္ဆိုပါက ပန္းပြင့္တို႔နွင့္ ေ၀းရာ၌ ပ်ံသန္းေနမိသည္-
ပန္း၀တ္ရည္တို႔သည္ လိပ္ျပာ၏ အဟာရျဖစ္သျဖင့္ လွပစြာမ၀ဲပ်ံနိုင္ခဲ့-
စမ္းေခ်ာင္းတခု ျဖစ္ခဲ့သည္ ဆိုပါက ၾကမ္းတမ္းစြာ စီးဆင္းေနခဲ့မိသည္-
ေႏြဥတုထဲမွာ စီးဆင္းရျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ပင္လယ္ထဲထိေရာင္ေအာင္ တဟုန္တိုးမစီးဆင္းနိုင္ခဲ့-
ထို႔ေၾကာင့္ ပါးလ်ႏြမ္းခ စြာ ခရီးဆက္သည္-
ရင္ခြဲနာက်သြားေသာ လိပ္ျပာတေကာင္မျဖစ္ခ်င္၍ ျဖစ္သည္-
ေရငတ္ေသေသာ စမ္းေခ်ာင္းတခု အျဖစ္ မစီးဆင္းခ်င္၍ ျဖစ္သည္-
သို႔ေသာ္ သူမအတြက္ ခပ္ဟဟသာ ေျပာနိုင္ေတာ့မည့္ စကားတခြန္း ရွိပါသည္-
က်ေနာ္သည္ ပန္းမႀကိဳက္သည့္ လိပ္ျပာမိုက္တေကာင္ ေတာ့ မဟုတ္ပါ .. ဟု-
အထက္ကေရးခဲ့ တဲ့ကဗ်ာ ေတြဟာ အေၾကာင္းအရာ အားျဖင့္ ခံစားမႈအားျဖင့္ အတူတူပါပဲ-ပထမအမ်ိဳးအစားက က်ေနာ္ေရးတာမဟုတ္ေပမဲ့ ဒီလိုကဗ်ာေရးဖို႔အတြက္ ကာရန္သင့္ေအာင္ စဥ္းစားရျခင္းဟာ အဓိကအခ်က္အေနနဲ႔ ပါ၀င္ပါလိမ့္မယ္- ဒုတိယအမ်ိဳးစားေရးဖို႔ အားလံုးကို လြတ္ခ်ၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ ေျပာရရင္ စိတ္ထဲျဖတ္ကနဲ ေပၚလာတာကို ခံစားေရးခ်ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္- တတိယအမ်ိဳးအစား က်ေတာ့ ဒုတိယလိုပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပါပဲ- တခုပိုတာက ျဖစ္ျခင္းပ်က္ျခင္း လိုမိ်ဳး သေဘာတရားေရး ရာေတြပါ ေရာယွက္လာပါတယ္-
အခုလို ေရးလို႔ က်ေနာ္ဟာ ေမာ္ဒန္ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ေတြကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာနိုင္တယ္ လို႔မထင္ပါနဲ႔- က်ေနာ့္တေယာက္ထဲအတြက္ပဲ ဘယ္လိုခံစားလည္း ဆိုတာ ေျပာတာပါ- က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ နည္းစနစ္ေတြကို ဖတ္ေတာ့ဖတ္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ကို ကဗ်ာတပုဒ္အျဖစ္ ခံစားတာထက္ မပိုပါဘူး- ကဗ်ာေရးရင္လည္း အားလံုးကို ေခါင္းထဲမွာ မတြက္ခ်က္ပဲနဲ႔ ခံစားရတဲ့ အတိုင္းပဲေရးမိပါတယ္- အနုပညာေတြမွာ အဓိကအရည္အေသြးတခုျဖစ္တဲ့ ဟိုက္အတ္လို႔ေခၚမယ္ထင္တယ္- ခံစားသူအတြက္ ႀကိဳက္သလို ဆြဲေတြး၍ ခံစားျခင္းလည္း နည္းနည္း က်ေနာ္ ဘယ္လို ခံစားလည္းေျပာပါဦးမယ္- အဲ့ဒီအတြက္ က်ေနာ္ ဟိုက္ကူကဗ်ာ ေလးတခုအေၾကာင္း ေျပာခ်င္ပါတယ္-
Matsuo Basho^ : Frog Haiko ပါ-Furu ike ya >>>>> Old Pond!
Kawazu tobikono >>>>> Frogs Jumps in
Mizu no oto >>>>> water’s sound
Translated by Alan Watts-
The old pond,
A frog jumps in:
Plop!
Translated by Dorothy Britton-
Listen! A frog
Jumping into the stillness
Of an ancient pond!
တာရာမင္းေ၀ ဘာသာျပန္-
အိုင္အိုႀကီးပါလား-
ေရႊဖားခုန္ဆင္းသြား-
ပလံုေရသံၾကား-
က်ေတာ့္ခံစားခ်က္-
မိုက္လိုက္တဲ့ဖား-
အိုင္အိုထဲကိုမွ ဆင္းသြား-
ေရသံမွတပါး မၾကား-
အသီးသီး ဘာသာျပန္တာေတြကို ဖတ္ၾကည့္ရင္ ကြဲျပားတဲ့ ဘာသာျပန္ဆိုခ်က္ေတြကို ေတြ႔နိုင္ပါတယ္- စာဖတ္သူသတိထားမိမွာပါ- က်ေနာ္ ေရးလိုက္တဲ့ အခ်က္က ဘာသာျပန္ဆိုတာထက္ က်ေနာ့္ရဲ့ အေတြးကိုပဲ ဆြဲယူလိုက္ပါၿပီ- ေနာက္တဆင့္ဖတ္မဲ့ သူအတြက္ လိုရာဆြဲလို႔ရမဲ့ အနုပညာ မပါသေလာက္ နည္းသြားပါၿပီ- က်ေနာ့္တေယာက္ထဲရဲ့ အျမင္ျဖစ္သြားပါၿပီ- အေပၚက ကဗ်ာဆရာေတြ က ကဗ်ာဆရာေတြ လိုပဲ ဆက္ခံစားခြင့္ ရေအာင္ ျပန္ဆိုၾကပါတယ္- က်ေနာ္က ဒီေနရာမွာ ကဗ်ာေရးသူအေနနဲ႔ မဟုတ္ပဲ ကဗ်ာဖတ္သူ တေယာက္အေနနဲ႔ ျပန္ဆိုထားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္- အဲ့လိုပါ ကဗ်ာေတြကို ဘယ္လိုခံစားမိတယ္ ဆိုတာေျပာခ်င္တာပါ-
ကဲဗ်ာ.. ဆက္စပ္ေတြးေတာမိတာေတြက ဆက္ေရးရင္ ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေထာင္ ျဖစ္ၿပီး ကုန္းေဘာင္ေခတ္ကို ျပန္ေရာက္လို႔ ကိုဒီ၀ိုင္းနဲ႔ ေတြ႔ေနပါဦးမယ္- က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ဘေလာ့ေရးရတာ အရသာရွိတဲ့ ထြက္ေပါက္တခုပါပဲ- ဆက္တိုက္မေရးနိုင္တာေတာ့ ခြင့္လြတ္ပါ- ဘေလာ့ေတြဖတ္ရတာလည္း အင္မတန္နွစ္သက္ပါတယ္ အနုပညာ မဆန္လို႔ စာေရးမေကာင္းလို႔ ဆိုၿပီး တခ်ိဳ႔ေတြက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထင္ေနေပမဲ့- စိတ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ အရာေတြ.. ခံစားရတာေတြကို ရိုးသားစြာ ခ်ေရးျခင္းဟာ လူသားေတြရဲ့ ဖန္တီးမွဳမပါတဲ့ (တမင္တကာလုပ္ထားျခင္းမဟုတ္ေသာ) အလွပဆံုး အနုပညာ မဟုတ္လားဗ်ာ- ဘေလာ့ေရးတဲ့ သူေတြအားလံုးရဲ့ စာေတြကို က်ေနာ္နွစ္သက္ပါတယ္-
Tesla
မွတ္ခ်က္- အနုပညာ မဆန္တဆန္ အမွန္အကန္ အံခ်ျခင္းျဖစ္သျဖင့္ အံဖတ္မ်ားထဲတြင္ ညီွစို႔စို႔ အနံ႔တခ်ိဳ႕ ပါ၀င္နိုင္ပါသည္- အံဖတ္မ်ားကို တာ၀န္ခံ ႀကံဳးေပးမည့္ သူမွာ ဂ်စ္တူး ျဖစ္ပါသည္- အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အံဖတ္မ်ားမ်ား နွင့္ ပို႔စ္ေရးပါ ဟု ဟိုတေန႔က သူ ေတာင္းဆိုေသာေၾကာင့္ ေရးမိျခင္းျဖစ္သည္- ဘေလာ့မိတ္ေဆြမ်ား ဖတ္ဘ္ို႔ အတြက္ျဖစ္ပါသည္- အံခ်လိုက္စမ္း အံခ်လိုက္စမ္း ဟုေက်ာကုန္းကို ခဏ ခဏ ဇြတ္လာလာနွိပ္ၾကေသာ ဂ်စ္တူး ဘာညာ နွင့္ ေဒါင္းႀကီးတို႔ ႀကံဳးဘို႔ျဖစ္သည္- ကဲ ႀကံဳးေပေတာ့…. တို႔ကေတာ့ မူးေနတယ္ အိပ္ၿပီ..
|