May Oo Moe

ဒိန္း.. ဒလိမ္း.. ဂ်ိန္း.. ဂ်ိန္း

ဟူေသာ မိုးၿခိမ္းသံမ်ားသည္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ က်ေနာ့္အား အိပ္ရာမွ နိုးထေစခဲ့သည္- မိုးရြာေတာ့မည္ဟူေသာအသိေၾကာင့္ ျပတင္းတခါးကို ဖြင့္လိုက္သည္- ထိုအခါ အေနာက္ေတာင္ မုတ္သုန္ေလမ်ားသည္ ၾကမ္းတမ္းစြာ အခန္းတြင္းသို႔ ၀ုန္းကနဲ တိုးေ၀ွ႔လာၾကသည္- ၀ႆန္ကာလ၏ ေျခဆင္းျဖစ္ေသာ တမန္ေတာ္မ်ား ၀င္ေရာက္လာေျခၿပီ- ဟိုး အေ၀းကိုေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ လွဳိင္းထေနေသာ ေတာင္တန္းမ်ားတြင္ မိုးရိပ္ဆင္ကာ ညိဳမည္း အံု႔ဆိုင္းေနေတာ့သည္- လွ်ပ္စီးမ်ားက တခ်က္တခ်က္ ၀င္း၀င္းလက္ ေနသည္မွာ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ ရွိလွသည္- ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ မိုးစက္တို႔ ဟိုတစက္ဒီတစက္ ေၾကႊက်လာလ်က္- ေခါင္းေမာ့မ်က္စိမွိတ္ကာ မိုးသက္ေသာ ေလကို ရႈရွိက္ေနစဥ္မွာပင္ သင္းပ်ံ႕ေသာ ေျမသင္းရနံ႔႔ကို လတ္ဆတ္စြာ ခံစားလိုက္မိသည္- တဖြဲဖြဲမွသည္ သည္းလာၿပီ- မ်က္နွာထက္သို႔ မိုးစက္တခ်ိဳ႕ပင္ ရိုက္ခတ္လာေနၿပီ-
ေႏြပူပူကို ေျခႊယူရန္ ရက္မ်ားစြာေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရေသာ ေမဦးမိုး ပင္တည္း…

ငယ္ငယ္က ရြတ္ဖတ္ခဲ့ဖူးေသာ ၀ႆန္ကာလ.. မိုးက်တည့္လွ်င္… ဆိုေသာ ကဗ်ာေလးအား သတိရမိသည္- ေတာင္သူဦးႀကီးမ်ားအား လုပ္ငန္းခြင္၀င္ရေတာ့မည္ကို နိုးေဆာ္ေပးေသာ မိုးျဖစ္ေပသည္- တေႏြလံုးေျခာက္ေသြ႔ခဲ့ရေသာ ေျမအား ျပန္လည္ထြန္ယက္ ရမည့္ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္- မိုးရြာထဲတြင္ ဖ်င္နီအကၤ်ီၾကမ္းနွင့္ ပုဆိုးတိုတို၀တ္ကာ ရႊံဗြက္ထဲ လယ္ထြန္ေနမည့္ ေက်းဇူးရွင္ ေတာင္သူဦးႀကီးမ်ားကို ျမင္ေယာင္မိသည္-
ႀကိဳးၾကာငွက္တို႔သည္ မိုင္ေထာင္ရွည္ခရီးစဥ္အား စတင္ေတာ့မည္ဟု၎-
ကိုေရႊဖားတို႔သည္ကား မရိုးနိုင္ေသာ အံုးအြမ္သံစဥ္အား ဟစ္ေၾကႊးေတာ့မည္ဟု၎-
ပန္းတို႔က လွလွပပ ပြင့္လိုက္ၾကေတာ့မည္ဟု၎-
သစ္ပင္တို႔သည္ အဖူးအပြင့္ရြက္သစ္ေ၀ရေတာ့မည္ဟု၎-
ၾကမ္းတမ္းေသာ ေႏြေလပူတို႔က ဆုတ္ခြါေတာ့မည္ဟု၎-
အသီးသီး ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္တြင္ က်ေနာ္သည္လည္း မိုးစက္ပြင့္တို႔အား နမ္းရွိဳက္ အတိတ္ကို လြမ္းလိုက္ရန္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနမိသည္-

သည္းသည္းမည္းမည္း ရြာေသာမိုးေၾကာင့္ လတ္ဆတ္လာေသာ စိတ္မ်ားသည္ အတိတ္ဆီကိုပင္ ေခၚေဆာင္ လႊင့္ေျမာသြားေစေတာ့သည္-

ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀က မိုးရြာလွ်င္ လြတ္လပ္စြာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရပံုတို႔သည္ တေရးေရးေပၚလာ ျပန္သည္- မိုးရြာၿပီဆိုသည္နွင့္ ဦးစြာ အိမ္မွ စဥ္အိုးထဲသို႔ ေရျဖည့္ရသည္- နွစ္ရက္သံုးရက္ခန္႔ေတာ့ ျမစ္ဆိပ္သို႔ ေရသြားခပ္စရာ မလိုေတာ့ေပ- ေရျဖည့္ၿပီးသည္နွင့္ မိုးေရထဲသို႔ ခုန္ေပါက္ေျပးလႊားသြားကာ လက္နွစ္ဖက္ကိုေျမာက္ ေခါင္းကိုေမာ့၍ ေ၀း…. ကနဲ အားကုန္ေအာ္ဟစ္ရသည့္ အရသာမွာ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပင္- မိုးရြာထဲ ေျပးလႊားေဆာ့ကစား ရသည္မွာအလြန္ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါသည္- လူမ်ားလွ်င္ ေဘာလံုးကန္ၾကသည္- တစ္ခါတစ္ရံ ေက်ာင္း၀င္းထဲရွိ သရက္ပင္ႀကီးေအာက္ သို႔ သရက္သီးမ်ား ေၾကႊက်သည္ကို အလုအယက္ ေကာက္ၾကသည္- ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးမွ ေရသေယာက္ တြင္ အလံုးအရင္းနွင့္ က်လာေသာ မိုးေရမ်ားေအာက္ ၀င္ခံကာ အသက္ေအာင့္၍ မ်က္လံုးတျဖတ္ျဖတ္ခပ္လ်က္ ေရ၀င္ခ်ိဳးရသည္မွာ စြန္႔စားခန္းတခု အလားျဖစ္သည္- မိုးေရခ်ိဳးေနတုန္း လွ်ပ္စီးမ်ား ၀င္းကနဲလက္ သြားလွ်င္ နားကို အလ်င္အျမန္ ပိတ္ထားရေသးသည္-

ေတြးေနရင္းျဖင့္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကို ခပ္ေလးေလးခ်မိေတာ့သည္- ေအာ္ ဘယ္ေသာအခါမွ ျပန္လည္ရနိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္သည့္ အတိတ္က ျဖစ္ရပ္မ်ားပင္.. ေတြးေနရင္း ျဖင့္ပင္ မိုးက သည္းတထက္ သည္းလာျပန္ေသာေၾကာင့္ မိုးသည္းတိုင္း လႊမ္းဆြတ္မိသူ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေတြးမိျပန္သည္-

မိုးၿပိဳတိုင္း လႊမ္းမိတယ္ ညိဳ..
ဟိုးတခါ.. မိုးေတြရြာစဥ္ခဏ.
မ်က္၀န္းလွလွေတြက ရႊန္းလဲ့လဲ့စို..
တမ္းတမိတယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေန႔ရက္ေတြကို…
အခုေတာ့ ရင္ထဲမွာေတာင္ငို..
အို.. ပိုတယ္လို႔ပဲ ဆိုဆို..
တကယ္ကို လႊမ္းရပါတယ္ညိဳ…….

လႊမ္းလႊမ္းေဆြးေဆြးျဖင့္ မ်ိဳးေက်ာ့ၿမိဳင္သီခ်င္းေလးအား ညည္းေနမိသည္..

မိုး…..ေလး…..ဖြဲ. တုန္း.. သတိရတယ္……
ပို……တယ္. လို႔.. မေျပာလိုက္ပါနဲ႔………..

ေနာက္အပိုဒ္ကိုလည္း နာနာၾကည္းႀကည္း ျဖင့္ ထပ္ညည္းမိျပန္သည္..

ေ၀း….ၿပီး… တေန႔.. ျပန္ေတြ႔ ၾကမယ္…..
ယံု.. ၾကည္ ထား…. မိုးစက္ေတြရယ္……….

((((( ဟိုက္.. ဇာတ္ကားရိုက္ေနတာနဲ႔ . ရံုးေနာက္က်ၿပီဟ…. အျမန္လုပ္မွ…!!!! )))))

Tesla