Diary

ဒိုင္ယာရီေရ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့မ်က္လံုးေတြကို ခဏမွိတ္ခြင့္ေပးပါ-

ခဏမဟုတ္ဘူးဗ်ာ ျဖစ္နိုင္ရင္ ခပ္ၾကာၾကာေပ့ါ-

ဘုရားသခင္က လူေတြဖန္ဆင္းေတ့ာ ဘာျဖစ္လို႔ နားမွာ မ်က္လံုးေတြလို

အဖြင့္အပိတ္ လုပ္နိုင္ခြင့္ ထည့္မေပးတာလည္း-

နားေတြကိုဂြမ္းဆို႔ရတာ ပင္ပန္းတယ္-

ေဟာဒီမွာ ပူေလာင္ေျခာက္ေသြ႔လြန္း လို႔ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔ေနၾကၿပီ-

ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ အေတြ႔တခုကို မူးရင္မူးပါေစေတာ့ ဆိုၿပီး ဆာေလာင္ေနသလား

ငါအခုမေ၀ခြဲတတ္ေတာ့ဘူး-

ျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္ရင္ေတာ့ ေနွးေနွးမွေရာက္မယ္ဆိုတာသိပါတယ္-

ဒါေပမဲ့ ေဟာဒီပုခုန္းေပၚက အထုပ္ႀကီးကေလးလွတယ္-

ခဏေလာက္ ျပစ္ခ်လို႔ရမလား-

ဘယ္သူကထမ္းခိုင္းလို႔လည္း-

ျပန္ေကာက္ၿပီးမွေအးေဆးသယ္ရင္ နွစ္ဆေလးမွာလား-

ေတာ္ပါၿပီ ဒိုင္ယာရီရယ္-

ဟုတ္ပါတယ္ ကို႔ဟာကိုသယ္ခဲ့မိတာပါ-

တေန႔မွာေတာ့ ဆံုးရာေရာက္မွာပါေလ-

ဒါေပမဲ့ တေတာင္ေပၚတေတာင္ဆင့္တဲ့-

ကဲမၿပီးၾကေသးဘူးလားဗ်ာ-

အဲ့ဒီလိုက္ကာႀကီးကိုသာခ်ေပးပါေတာ့-

တံခါးမ်ားကိုဖြင့္ေပးပါေတာ့-

ေနထြက္လာတဲ့ တံခါးကိုေတာ့ ထားခဲ့ဗ်ာ-

ဒိုင္ယာရီရာ ဒါကို တမ္းခ်င္းလို႔ေတာ့ မသတ္မွတ္ပါနဲ႔

လႊမ္းခ်င္းလို႔ဆိုရင္လည္းမွားတယ္-

အရမ္းပ်င္းတဲ့ေကာင္လို႔စြပ္စြဲအံုးမွာ မလား-

ႀကိဳက္သလိုတာေျပာေတာ့-

ေအာ္- ငါဟာ အရမ္းညည္းတဲ့ ခိုတေကာင္တဲ့လား-

ေတာ္စမ္း-

ငါခဏ အနားယူတာ ခရီးလမ္းအဆံုးထိေလွ်ာက္မွာပါ-

အေရွ႔မွာတေထာက္နားခြင့္ ပန္းတိုင္ေတြ ရွိတယ္-

ငါပင္ပန္းေနတာေတာ့ နားလည္ေပးသင့္တယ္-

ဒိုင္ယာရီေရ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့မ်က္လံုးေတြကို ခပ္ၾကာၾကာမွိတ္ခြင့္ေပးပါ-

နားေတြကိုဂြမ္းဆို႔ရတာ ပင္ပန္းတယ္-

Tesla

လာလည္တဲ့လူေတြအားနာတယ္ဗ်ာ- ဒါေၾကာင့္ ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ- ဘာတင္ရမွန္းမသိေသးလို႔ လြန္ခဲ့တဲ့ရက္က ဖိုရမ္မွာေရးခဲ့တာေလးတင္လိုက္တယ္- သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ေတာ့ အားေပးရွာတယ္ မ်က္လံုးေတြ အၿပီးပိတ္လိုက္ပါလား ေအးေရာေလတဲ့- ဟီး
ကဲ.. ဘာေတြေရးထားတာလည္း ဆိုၿပီး စဥ္းစားရတာပင္ပန္းရင္
ဟိုးအေပၚက ေသာင္ျပင္မွာလႊတ္ထားတဲ့ ေခြးေတြ႔တယ္မဟုတ္လား- အဲ့ဒါ က်ေနာ္ပါ-