Tuesday, March 20, 2007

Free From Suffering











အဆင့္ (တစ္)


အဲ့ဒီရက္ေတြေပါ့
ဖြဲဖြဲေလးဆို ငါမေျပာပါဘူး
ခုေတာ့ ငါ့တေယာက္ထဲကို ပဲ
သည္းသည္းမဲမဲ ရြာခဲ့တာေတာ့ လြန္တယ္-

စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါရင္
လက္ထဲက
ဘီယာခြက္ေတြ အမွဳန္႔ ျဖစ္ခဲ့တာ
ေရလို႔ေတာင္မရဘူး-

ညာသံေပးၿပီး ဟန္ေရးျပမေနနဲ႔
ကဆုန္စိုင္း ၿပီး တိုး၀င္ျပစ္လိုက္စမ္းပါ
အဲ့ထဲမွာ သံခ်ပ္ကာ ၀တ္ထားလို႔
သူရဲေကာင္းလို႔ ေၾကျငာရဲတာပဲ ရွိတယ္-
ဒီလိုေၾကးဆို္
ငယ္ငယ္ကထဲက
ငါ့လက္မွာ သတၱိဆိုၿပီး
ေဆးမွင္ေၾကာင္ ထိုးခဲ့မွာေပါ့-

ေအာ္-
ဆံုးရႈံးလြန္းလို႔ ထေတာ့မယ္ဆိုမွ
ေျခထိုးခံရလို႔ အတံုးအရုန္း က်ျပန္တယ္
ဟုတ္တယ္
၀ုန္းကနဲ ထ ရပ္လိုက္တာကိုက ငါမွားတာ-

အသံုးမက်ပံုမ်ား
သိသိနဲ႔
တမ်ိဳးၿပီးတမ်ိဳး နွိပ္စက္တယ္ထင္
လူပီသေအာင္ မေနတတ္ခဲ့
အခ်ိဳးက ေထာင့္မက်ိဳး
ေရတြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
အခုဆိုရင္ နွစ္ေပါင္းနွစ္ဆယ့္ကိုး-

ဟူး…………..

အဆင့္ (နွစ္)

လကြယ္တည
ဖုန္းဆိုးေျမေပၚမွ
အသံေတြၾကားရ
တေစၦတခ်ိဳ႕ သံၿပိဳင္ရြတ္ဆိုၾကသည္-

“ရွင္ၾက ရွင္ၾက ေသဖို႔အတြက္ ရွင္ၾက
အတၱေတြနဲ႔ ဒုကၡခံကာရွင္ၾက
အနုျမဴေၾကာင့္ၾက ဗိုင္းရပ္စ္အစားခံကာ ရွင္ၾက
အလဲအကြဲမ်ားတဲ့ ငရဲပြဲထဲက
တေန႔ေန႔ေတာ့ ထြက္ခဲ့ၾက
တြဲကရေအာင္ ဒီမွာ တေစၦအက”

လျပည့္တည
ဘုရားေၾကာင္းမွ
၀တ္ျပဳဆုေတာင္းသံၾကားရ
ၿငိမ္းခ်မ္းသည္ဟုေျပာၾကသည္-

တခ်ိဳ႕က-
“ျမက္ခင္းစိမ္း နဲ႔ အရိပ္အာ၀ါသ
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာနားခိုၾက
ဆက္သြားလွ်င္ ေရာက္မည့္ေနရာက
ထာ၀ရ”
ဟု ယံုၾကည္ၾက-

တခ်ိဳ႕က-
“အမွိဳက္ေမွာင္ထဲက ရုံးထြက္မွ
လြတ္ေျမာက္နိုင္မည္ သံသရာထဲက”
ဟု တိတ္တဆိတ္ဖြင့္ဟ-

တခိ်ဳ႕က-
“ေစာင့္ေရွာက္ၾက
သင္တို႔ ၏ေျမးျမစ္တီတြတ္က အစ
တာ၀န္ယူခ အတြက္
ညိွေပးခဲ့မည္
အေမႊးတိုင္ တစ”

တခ်ိဳ႕က-
“ေသေသာ္မွတည့္ ေအာ္ေကာင္း၏”
ဟု ေျပာၾကဆိုၾက လူျဖစ္ရသည့္
သုဥ္းသံုး၀

ေသခ်ာသည္က
မတည္ၿမဲနိုင္ သည့္ အခိုက္တန္႔ခဏ
ျပင္ဆင္နိုင္ခါမွ ေတာ္ကာၾက
မွားကိုမွားမည့္ အကြက္ေရြ႕ျခင္း နိယာမ
လြတ္ေျမာက္မွဳ ရွာရန္ တြက္
ရုံး ထြက္ရမည္ ၀ဲဂယက္ ထဲမွ-

အဲ့ဒီည
လူတခ်ိဳ႕ လြတ္ေျမာက္ခဲ့သည့္ လမ္းစ
ခ်စ္ျခင္းကိုတို မုန္းျခင္းကို ျဖတ္ခ်-
ျပန္ပတ္မဲ့ ျဖတ္လမ္းနည္းမွာကား
ရွင္လ်က္နဲ႔ပင္ ေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၾက……

အဆင့္ (သံုး) ( ေနာက္ဆံုးအဆင့္)

မဂၤလာပါ ခင္ဗ်ား
အားလံုး စိတ္၏ ခ်မ္းသာျခင္း
ကိုယ္၏ က်န္းမာျခင္းနဲ႔ ျပည့္ စံုပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္

ဒီေန႔ မနက္ ခင္းဟာ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့
အရမ္း လတ္ဆတ္ လွပ လြန္းတယ္-

Tesla

 
Online -------> hits